Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ♥
Παραμύθια
╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Δεν εχω σκοπο να γραψω την ζωη του, αν ενδιαφερεστε για την βιογραφια του μπορειτε να κανετε ενα google. Απλα θελω να πω πως τον αγαπω πολυ και ειναι ο αγαπημενος μου συγγραφεας, και οχι παραμυθας γιατι οι ιστοριες του ειναι λογοτεχνηματα απο τα οποια κατανοουμε το κοινωνικο, πολιτικο και κυριως θρησκευτικο πλαισιο της Ευρωπης του δεκατου ενατου αιωνα.
Ολοι λιγο πολυ μεγαλωσαμε με τα παραμυθια ή τουλαχιστον ακουσαμε, διαβασαμε μυθιστορηματα του. Οπως ειπα φαναιρωνουν μια εποχη παρακμης των ευγενων και της δημιουργίας ισχυρης αστικης ταξης, αλλα παραλληλα μια περιοδο εντονης θρησκοληψιας η επιφασης θρησκευτηκοτητας.
Αυτο το λεω γιατι θελω να ανεφερθω στο γεγονος οτι ολες οι ιστοριες του διακατεχονται απο το ιδιο πνευμα, την υπαρξη της Ενοχης, με την αυστηρα χριστιανικη της σημασια. Πολλοι αλλοι βεβαια παραμυθαδες επιφερουν την τιμωρια των ηρωων τους παρουσιαζοντας την με μορφες τερατων, μονο ο Άντερσεν καταδεικνυει το αμείλικτο της χριστιανικης Ενοχης, χωρις να το επικροτει η να το ψεγει.
Ναι, για παραδειγμα το κοριτσι που δεν ακουσε και φορεσε τα κοκκινα παπουτσια κατεληξε με πληγωμενα ποδια, παρακαλωντας να της τα κοψουν....
ή η κοπελα η οποια εκανε το λαθος να πατησει την φρατζολα κατεληξε στον Αδη, οπου κοσμει τον προθαλαμο του Χαρου. Και ολοι ξερουμε την μικρη γοργονα που θελησε να ξεπερασει την φυση της εμεινε βουβη...
και αλλα πολλα παραδειγματα....
Ολοι και ολα τιμωρουνται στον Αντερσεν βασει μιας αυστηρης κριτικης που πρεπει να ασκειται απο τον ιδιο τον ανθρωπο. Μια αποθεωση της χριστιανικης ηθικης οπως πιστευαν τοτε.
Ακομα οι ανθρωποι εντυπωσιαζονται με ταπεινα, λιτα, απλα πραγματα.
Τελος παντων εμενα προσωπικα τα περισσοτερα μου αφηνουν μια μελανχωλια, μια δυστυχια, ενα λυπητερο τελος, καπιες φορες και ματαιοδοξο και αλλες φορες σκοτεινο ή αντιθετα μυνηματα ελπιδας αισιοδοξιας και αλλαγης.
Πιστευω πως αν ψαξετε πιο βαθεια και δειτε τις ισοτοριες απο μια αλλη οπτικη γωνια θα καταλαβετε πως δινει καποια μυνηματα, κατι διαφορετικο θελει να περασει, κατι παραπανω απο αυτα που ειπωθηκαν.
Τελος, Τα παραμυθια του Αντερσεν θεωρηθηκαν χαρακτηριστικα για την εποχη του διοτι δινουν το πολυχρωμο μωσαικο μιας κοινωνιας που ευαγγελιζοταν την ουρανια αφεση, αλλα παραλληλα σιτιζοτανε ψυχικα απο το σημερα.
Η δικη μας εποχη δε μπορει να τολμησει τουλαχιστον ενα απο τα δυο.
Μερικα παραμυθια που ξεχωρησα για προσωπικους λογους:
✿ Το ασχημοπαπο (περιγραφει τον ευατο του, και το μυνημα ειναι ξεκαθαρο)
✿ Το κοριτσακι με τα σπιρτα (συγκινηθηκα για πρωτη φορα στη ζωη μου, πρωτη μου φορα εκλαψα στο σπιτι ενας προσωπου που δεν θα ξεχασω ποτε)
✿ Τα καινουρια ρουχα του Αυτοκρατορα (αν κοιταξετε γυρω σας θα βρειτε πολλους τετοιους αυτοκρατορες και μπορει να βρειται καποιον και στο προσωπο σας)
✿ Η πριγκιπισσα και το μπιζελι (η λογικη των ανθρωπων)
✿ Η ιστορια μιας μητερας (Η Μανα ειναι Ιερο προσωπο και το εννοω)
✿ Ο μολυβενιος Στρατιωτης (Η μονη ιστορια αληθινης αγαπης, εκλαψα ακουγοντας την παλια, σε μια κασετα... η φωνη του αφηγητη ερχεται στα αφτια μου.... το ιδιο και η μελανχολικη μουσικη επενδηση της.)
✿ Τα κοκκινα παπουτσια
✿ Το κοριτσι που πατησε μια φρατζολα
✿ Η μικρη γοργονα (ε δε χρειαζεται να εξηγησω και γιατι, οποιος με ξερει προσωπικα θα καταλαβει)
✿ Αληθινο! Αληθινοτατο! (Εεε, αυτο το κουστομπολιο και το σκουριασμενο τηλεφωνο πια!)
✿ Η βοσκοπουλα και ο καπνοδοκαθαριστης
✿ Το αηδονι του Αυτοκρατορα
✿ Ο καλικατζαρος και ο μπακαλης (Μηπως ολοι μας δεν ανεχομαστε και τον μπακαλη με το βουτυρο και τις παροχες του? ;)
✿ Ο αγγελος (ειναι ισως το πιο sos απο τα οποια πρεπει να διαβασετε και θα καταλαβετε γιατι)
✿ Τι ειδε το φεγγαρι (Ιερη μου σεληνη. Να ο κοσμος μας)
✿ Η τοσηδουλα (θα αφησω μια ♥ )
✿ Η Βασιλισσα του Χιονιου (Η αγαπημενη μου ιστορια και αφιερωνω απειρες καρδιες, την λατρευω για προσωπικους συναισθηματικους λογους, ισως και ταυτηση με καποιον)
✿ Το χριστουγεννιάτικο έλατο (δεν εχει να κανει τοσο με χριστουγεννα, αλλα στα παθη του μικρου ελατου)
✿ Η μαγική ιστορία του χρόνου (μπορει να για τις Τέσσερις Εποχές, για τον Άνθρωπο ή...)
Αυτα ειναι μονο καποια απο τα αγαπημενα μου...
Και σιγουρα εχω ξεχασει πολλα, πααρα πολλα
Αν κανετε τον κοπο να διαβασετε εστω αυτα που προτεινα εσεις θα βγειτε κερδισμενοι και νομιζω πως κατι θα αλλαξει μεσα σας.
Και η συμβουλη: να παιρνετε τα μυνηματα που θελει να σας περασει ο συγγραγεας, το κλιμα και το βαθυτερο νοημα.
Αλλωστε αυθαιρετα τα κατεταξαν στα παραμυθια "για παιδια".
Παραμύθια
╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Δεν εχω σκοπο να γραψω την ζωη του, αν ενδιαφερεστε για την βιογραφια του μπορειτε να κανετε ενα google. Απλα θελω να πω πως τον αγαπω πολυ και ειναι ο αγαπημενος μου συγγραφεας, και οχι παραμυθας γιατι οι ιστοριες του ειναι λογοτεχνηματα απο τα οποια κατανοουμε το κοινωνικο, πολιτικο και κυριως θρησκευτικο πλαισιο της Ευρωπης του δεκατου ενατου αιωνα.
Ολοι λιγο πολυ μεγαλωσαμε με τα παραμυθια ή τουλαχιστον ακουσαμε, διαβασαμε μυθιστορηματα του. Οπως ειπα φαναιρωνουν μια εποχη παρακμης των ευγενων και της δημιουργίας ισχυρης αστικης ταξης, αλλα παραλληλα μια περιοδο εντονης θρησκοληψιας η επιφασης θρησκευτηκοτητας.
Αυτο το λεω γιατι θελω να ανεφερθω στο γεγονος οτι ολες οι ιστοριες του διακατεχονται απο το ιδιο πνευμα, την υπαρξη της Ενοχης, με την αυστηρα χριστιανικη της σημασια. Πολλοι αλλοι βεβαια παραμυθαδες επιφερουν την τιμωρια των ηρωων τους παρουσιαζοντας την με μορφες τερατων, μονο ο Άντερσεν καταδεικνυει το αμείλικτο της χριστιανικης Ενοχης, χωρις να το επικροτει η να το ψεγει.
Ναι, για παραδειγμα το κοριτσι που δεν ακουσε και φορεσε τα κοκκινα παπουτσια κατεληξε με πληγωμενα ποδια, παρακαλωντας να της τα κοψουν....
ή η κοπελα η οποια εκανε το λαθος να πατησει την φρατζολα κατεληξε στον Αδη, οπου κοσμει τον προθαλαμο του Χαρου. Και ολοι ξερουμε την μικρη γοργονα που θελησε να ξεπερασει την φυση της εμεινε βουβη...
και αλλα πολλα παραδειγματα....
Ολοι και ολα τιμωρουνται στον Αντερσεν βασει μιας αυστηρης κριτικης που πρεπει να ασκειται απο τον ιδιο τον ανθρωπο. Μια αποθεωση της χριστιανικης ηθικης οπως πιστευαν τοτε.
Ακομα οι ανθρωποι εντυπωσιαζονται με ταπεινα, λιτα, απλα πραγματα.
Τελος παντων εμενα προσωπικα τα περισσοτερα μου αφηνουν μια μελανχωλια, μια δυστυχια, ενα λυπητερο τελος, καπιες φορες και ματαιοδοξο και αλλες φορες σκοτεινο ή αντιθετα μυνηματα ελπιδας αισιοδοξιας και αλλαγης.
Πιστευω πως αν ψαξετε πιο βαθεια και δειτε τις ισοτοριες απο μια αλλη οπτικη γωνια θα καταλαβετε πως δινει καποια μυνηματα, κατι διαφορετικο θελει να περασει, κατι παραπανω απο αυτα που ειπωθηκαν.
Τελος, Τα παραμυθια του Αντερσεν θεωρηθηκαν χαρακτηριστικα για την εποχη του διοτι δινουν το πολυχρωμο μωσαικο μιας κοινωνιας που ευαγγελιζοταν την ουρανια αφεση, αλλα παραλληλα σιτιζοτανε ψυχικα απο το σημερα.
Η δικη μας εποχη δε μπορει να τολμησει τουλαχιστον ενα απο τα δυο.
Μερικα παραμυθια που ξεχωρησα για προσωπικους λογους:
✿ Το ασχημοπαπο (περιγραφει τον ευατο του, και το μυνημα ειναι ξεκαθαρο)
✿ Το κοριτσακι με τα σπιρτα (συγκινηθηκα για πρωτη φορα στη ζωη μου, πρωτη μου φορα εκλαψα στο σπιτι ενας προσωπου που δεν θα ξεχασω ποτε)
✿ Τα καινουρια ρουχα του Αυτοκρατορα (αν κοιταξετε γυρω σας θα βρειτε πολλους τετοιους αυτοκρατορες και μπορει να βρειται καποιον και στο προσωπο σας)
✿ Η πριγκιπισσα και το μπιζελι (η λογικη των ανθρωπων)
✿ Η ιστορια μιας μητερας (Η Μανα ειναι Ιερο προσωπο και το εννοω)
✿ Ο μολυβενιος Στρατιωτης (Η μονη ιστορια αληθινης αγαπης, εκλαψα ακουγοντας την παλια, σε μια κασετα... η φωνη του αφηγητη ερχεται στα αφτια μου.... το ιδιο και η μελανχολικη μουσικη επενδηση της.)
✿ Τα κοκκινα παπουτσια
✿ Το κοριτσι που πατησε μια φρατζολα
✿ Η μικρη γοργονα (ε δε χρειαζεται να εξηγησω και γιατι, οποιος με ξερει προσωπικα θα καταλαβει)
✿ Αληθινο! Αληθινοτατο! (Εεε, αυτο το κουστομπολιο και το σκουριασμενο τηλεφωνο πια!)
✿ Η βοσκοπουλα και ο καπνοδοκαθαριστης
✿ Το αηδονι του Αυτοκρατορα
✿ Ο καλικατζαρος και ο μπακαλης (Μηπως ολοι μας δεν ανεχομαστε και τον μπακαλη με το βουτυρο και τις παροχες του? ;)
✿ Ο αγγελος (ειναι ισως το πιο sos απο τα οποια πρεπει να διαβασετε και θα καταλαβετε γιατι)
✿ Τι ειδε το φεγγαρι (Ιερη μου σεληνη. Να ο κοσμος μας)
✿ Η τοσηδουλα (θα αφησω μια ♥ )
✿ Η Βασιλισσα του Χιονιου (Η αγαπημενη μου ιστορια και αφιερωνω απειρες καρδιες, την λατρευω για προσωπικους συναισθηματικους λογους, ισως και ταυτηση με καποιον)
✿ Το χριστουγεννιάτικο έλατο (δεν εχει να κανει τοσο με χριστουγεννα, αλλα στα παθη του μικρου ελατου)
✿ Η μαγική ιστορία του χρόνου (μπορει να για τις Τέσσερις Εποχές, για τον Άνθρωπο ή...)
Αυτα ειναι μονο καποια απο τα αγαπημενα μου...
Και σιγουρα εχω ξεχασει πολλα, πααρα πολλα
Αν κανετε τον κοπο να διαβασετε εστω αυτα που προτεινα εσεις θα βγειτε κερδισμενοι και νομιζω πως κατι θα αλλαξει μεσα σας.
Και η συμβουλη: να παιρνετε τα μυνηματα που θελει να σας περασει ο συγγραγεας, το κλιμα και το βαθυτερο νοημα.
Αλλωστε αυθαιρετα τα κατεταξαν στα παραμυθια "για παιδια".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου