Μπορει να μην υπαρχω. Εξαλλου οι ανθρωποι μου συμπερφιερονται σαν να ειμαι φαντασμα.
Ειμαι απλως παρατηρητης της ζωης μου. Καθομαι εξω απ'την οθονη και βλεπω μια ταινια, απαθης, χωρις να νιωθω, χωρις να επεμβαινω. Καθομαι μες το σκοταδι σ'ενα καναπε, μονη μου, σε αδειο δωματιο και περνα απο μπροστα μου η ζωη. Οχι η δικη μου. Ποτε δεν ηταν δικη μου γιατι ποτε δεν την εζησα. Θελω αλλα δεν το επιλεγω. Νομιζω κατι δεν μ'αφηνει. Κατι που βρισκεται μεσα μου.
Οσο κυλαει κυλω κι εγω μαζι της με την ψευδαισθηση πως ειμαι εκει.
Δεν ειμαι ομως, δεν την αντιλαμβανομαι, με προσπερνα σαν ξενη. Ειναι ξενη. Ταυτιζομαι με χαρακτηρες γυρω μου, αισθανομαι τον πονο και την ευτυχια τους αλλα ποτε εμενα. Δεν νιωθω τα πραγματα που συμβαινουν στην δικη μου ζωη (οσα συμβαινουν). Ερωτευομαι μορφες ανθρωπων μου δεν με γνωριζουν. Και αυτους που στ'αληθεια ξερω τους μισω.
Φοβαμαι πως θα πεθανω, αν ειμαι στ'αληθεια ζωντανη, και θα πω πως αυτο που θυμαμαι απο την ζωη μου, ειναι οι ζωες των αλλων. Μεσα απο αυτους επιβιωνα, με τα συναισθηματα τους συγκηνουμουν.
Κι αν η ζωη μου ειναι τελικα μια φαντασια? Ενα ονειρο?
Ή μηπως οι ζωες σας στ'αληθεια ειναι ονειρο δικο μου, ονειρο που σβηνει λιγο πριν ξυπνησω και γι'αυτο εχω την γευση του τοσο εντονη στα χειλη μου, γι'αυτο και ακομα κρατω σκηνες, χρωματα και εικονες στο πισω μερος του ματιου μου.
Ή μπορει και πραγματι να ειναι οι ζωες σας μια ταινια, που για καποιο λογο δωθηκε σε μενα, σε μενα για να την βαλω να παιζει. Αγεννητη και αθανατη στεκομαι στο κενο και παρακολουθω, κι αν τελειωσει η ταινια, μαζι σας θα χαθω κι εγω.
Ασκοπες σκεψεις. Ουτος η αλλως γνωριζουμε πως η ζωη ειναι ενα ψεμα.
Η ζωη δεν ειναι παρα ενα ονειρο μεσα σε ονειρο οπως λει και ο Ποε. Πως ξερουμε αν ειμαστε αληθινοι? Αν ειμασταν δεν θα πεθαιναμε γιατι δεν υπαρχει τελος. Υπαρχει μονο τ'απειρο και η αιωνιοτητα. Η ζωη μας ειναι ενα "τσαφ", ενα αναμα μιας φλογας πριν σβησει, ενα φως, μια αναλαμπη μεταξυ δυο σκοτεινων σημειων: Το διαστημα πριν τη γεννηση μας, και το διαστημα μετα τον θανατο μας. Κι εκει κρυβεται η αιωνιοτητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου