Καλοκαιρνή Μέρα

Γυρισαμε παλι εδω... για πολλοστη φορα.
Κοντα στη θαλασσα, στο πρασινο και στον καθαρο αερα.
Μα κατι ειναι διαφορετικο, κατι μεσα μου ισως.
Εφυγαν και καποιες παρεες που ειχα.
Ειμαι χαρουμενη, ισως πιο αναισθητη.
Τα τριανταφυλλα ειναι ασπρα... και κιτρινα,
θελαμε κοκκινα στον κηπο αλλα μας βγηκαν κιτρινα.
Εμενα μου αρεσουν πιο πολυ, οχι στη μαμα μου ομως.
Το ποδηλατο μου ειναι χαλασμενο, ηθελα να κανω βολτα.
Δεν μου ελειψε τιποτα, να σηκωθουμε να φυγουμε οσο πιο γρηγορα.
Αναγκαστικά με φεραν εδω για την Ανασταση.
Αλλα ευκαιρια ειναι χωρις ιντερνετ μπας και διαβασω.
Ο γειτονας μας απεναντι πεθανε.
Ξεβαψαν και τα νυχια μου.
Βαριεμαι.