Η ομορφια βρισκεται στην ποικιλια.
Φανταστειται ενα ενα μουκετο με λουλουδια? Ενα λιβαδι. Ειναι ομορφο να υπαρχουν ομοια λουλουδια, μα ειναι ακομα ομορφοτερο οταν το ματι σου χαζευει πολλα χρωμσατα, διαφορετικα σχηματα και διαφορετικς μυρωδιες μαζι δημιουργουν ενα αρωμα απροσδιοριστο που νομιζεις μως με μια ανασα γευτηκες το καθενα.
Η διαφορετικοτητα ειναι ομορφια και οχι απειλη. Δεν υπαρχουν ιδιοι ανθρωποι. Μπορει ισως να μοιαζουν μα... ο καθενας τους ειναι μοναδικος. Κανουμε το απαισιο λαθος να κατατασομαστε σε κατηγοριες ωστε να ομαδοποιουμαστε για να νιωθουμε ιδιοι με καποιους. Ετσι ομως στρεφομαστε μετα εναντιον αλλων ομαδων τρεφοντας αισθηματα μισους και απεχθειας εξαιτιας της διαφορετικοτητας τους. Η κοινωνια ειναι η τρομερη αυτη επιννοηση των ανθρωπων για να ελενχουν αυτες τις ομαδες και να τονιζουν τις διαφορες μεταξυ τους ως κατι το ασχημο και επικινδυνο, δημιουργουν εναν πολεμο μεταξυ των ανθρωπων καλλιεργοντας τους την πεποιθηση πως η διαφορετικοτητα χωριζει και δεν εννονει. Και αν καποια απο τις ομαδες ειναι πιο αδυναμη, περιθωριοποιειται και απομονωνεται απο τις αλλες.
Γι'αυτο και οι ανθρωποι φοβουνται. Φοβουνται ν δειξουν πως ειναι διαφορετικοι, φοβουνται αν δειξουν τις αδυναμιες τους, τα παθη τους, βοβουνται να σηριξουν τις επιλογες τους οποιες κι αν ειναι αυτες, φοβουνται τον κοσμο, φοβουνται την κριτικη των αλλων που κι εκεινοι με την σειρα τους ζουν με ιδεες που προβαλλει και αποδεχεται η κοινωνεια και οχι η καρδια τους. Εμεις οι ανθρωποι φοβομαστε να ειμαστε ο εαυτος μας. Καμια φορα φοβομαστε οχι μονο τους αλλους αλλα και τον ιδιο μας τον εαυτο. Τρεμουμε να κοιταξουμε τι πραγματικα ειμαστε, τι πραγματικα θελουμε και καταπιεζομαστε κατω απο κανονες που μας εχουν κανει οι αλλοι να πιστεψουμε πως ειναι σωστοι και νιωθουμε ενοχοι και ντρεπομαστε αν το ενστικτο και οι επιθυμιες μας πανε κοντρα με την ηθικη. Δεν ειναι φυσιλογικο λεμε. Μα ποιος μας οριζει τι ειναι φυσιλογικο?
Καθε ενας απο μας ειναι ξεχωριστος και οφειλει αν αναδυκνυει την διαφορετικοτητα του και να νιωθει περηφανος και οχι ενοχος γι'αυτη. Ειναι εφιαλτικα ασχημο αυτο που γινεται σημερα. Ολοι εχουμε γινει μια μαζα, ενας οχλος, ολοι με τις ιδιες ιδεες, τις ιδιες πεποιθησεις, τα ιδια γουστα, την ιδια μουσικη. Και τους λιγους αυτους που κατεχουν το θαρρος την γνωμης τους, της προσωπικης τους γνωμης, η οποια πηγαζει απο μεσα τους τους κανουμε περα, τους υποττιμουμαι και τους αγνοουμε επειδη θεωρουμε πως ανοικουν εξω απο τον τοιχο μας, επειδη απλως ειναι διαφορετικοι απο μας.
Πρεπει να προσπαθησετε να αποφυγετε τα προτυπα που σας προβαλλει η κοινωνια, τα προτυπα που θεωρουνται απο αλλους αποδεχτα ή σωστα, πρεπει να ανακαλυψετε ποιος πραγματικα ειναι ο εαυτος σας, η δικη σας προσωπικοτητα. Νομιζετε πως ο,τι ακολουθειτε μεχρι σημερα ειναι δικη σας επιλογη, αλλα αν ψαξετε μεσα σας θα καταλαβετε πως οδηγηθηκατε εκει απο αλλους παραγοντες, κατι σαν πλυση εγκεφαλου, παρα με την δικη σας θεληση. Και οταν βρειτε επιτελους ποιοι ειστε μπορει και να τρομαξετε, και να αμφιβαλετε, και το απορριψετε γιατι τελικα θα δειτε εναν πολυ διαφορετικο ανθρωπο απο αυτον που συνηθισατε, που πιστεψατε πως εισασταν. Αυτος ο διαφορετικος ανθρωπος θα ειναι τελικα ο αυθεντικος. Πιθανον ομως να μην σας αποδεχτει κανεις, επειδη σημερα κανεις δεν αποδεχεται το αληθινο, ή τρομαζει, ή το αγνοει βρισκοντας το ανιαρο και λιτο. Θα υπαρξουν ομως ατομα που με ιδιαιτεροτητες κι αυτα θα σε καταλαβουν και θα σε αποδεχτουν, γιατι εχουν μαθει να αποδεχονται την αληθεια. Οπως και να χει, αλλαξε για τον εαυτο σου, και οταν λεω αλλαξε δεν εννοω σε κατι καινουριο, αλλα πισω σε αυτο που πραγματικα εισαι, αποδεξου και μεινε ο εαυτος σου για σενα. Ακομα και να μην πετυχεις στην ζωη σου, θα εχεις καταφερει ενα πραγμα, αυτο που αν και οσοι πετυχαν, δεν το καταφεραν ποτε.
Φανταστειται ενα ενα μουκετο με λουλουδια? Ενα λιβαδι. Ειναι ομορφο να υπαρχουν ομοια λουλουδια, μα ειναι ακομα ομορφοτερο οταν το ματι σου χαζευει πολλα χρωμσατα, διαφορετικα σχηματα και διαφορετικς μυρωδιες μαζι δημιουργουν ενα αρωμα απροσδιοριστο που νομιζεις μως με μια ανασα γευτηκες το καθενα.
Η διαφορετικοτητα ειναι ομορφια και οχι απειλη. Δεν υπαρχουν ιδιοι ανθρωποι. Μπορει ισως να μοιαζουν μα... ο καθενας τους ειναι μοναδικος. Κανουμε το απαισιο λαθος να κατατασομαστε σε κατηγοριες ωστε να ομαδοποιουμαστε για να νιωθουμε ιδιοι με καποιους. Ετσι ομως στρεφομαστε μετα εναντιον αλλων ομαδων τρεφοντας αισθηματα μισους και απεχθειας εξαιτιας της διαφορετικοτητας τους. Η κοινωνια ειναι η τρομερη αυτη επιννοηση των ανθρωπων για να ελενχουν αυτες τις ομαδες και να τονιζουν τις διαφορες μεταξυ τους ως κατι το ασχημο και επικινδυνο, δημιουργουν εναν πολεμο μεταξυ των ανθρωπων καλλιεργοντας τους την πεποιθηση πως η διαφορετικοτητα χωριζει και δεν εννονει. Και αν καποια απο τις ομαδες ειναι πιο αδυναμη, περιθωριοποιειται και απομονωνεται απο τις αλλες.
Γι'αυτο και οι ανθρωποι φοβουνται. Φοβουνται ν δειξουν πως ειναι διαφορετικοι, φοβουνται αν δειξουν τις αδυναμιες τους, τα παθη τους, βοβουνται να σηριξουν τις επιλογες τους οποιες κι αν ειναι αυτες, φοβουνται τον κοσμο, φοβουνται την κριτικη των αλλων που κι εκεινοι με την σειρα τους ζουν με ιδεες που προβαλλει και αποδεχεται η κοινωνεια και οχι η καρδια τους. Εμεις οι ανθρωποι φοβομαστε να ειμαστε ο εαυτος μας. Καμια φορα φοβομαστε οχι μονο τους αλλους αλλα και τον ιδιο μας τον εαυτο. Τρεμουμε να κοιταξουμε τι πραγματικα ειμαστε, τι πραγματικα θελουμε και καταπιεζομαστε κατω απο κανονες που μας εχουν κανει οι αλλοι να πιστεψουμε πως ειναι σωστοι και νιωθουμε ενοχοι και ντρεπομαστε αν το ενστικτο και οι επιθυμιες μας πανε κοντρα με την ηθικη. Δεν ειναι φυσιλογικο λεμε. Μα ποιος μας οριζει τι ειναι φυσιλογικο?
Καθε ενας απο μας ειναι ξεχωριστος και οφειλει αν αναδυκνυει την διαφορετικοτητα του και να νιωθει περηφανος και οχι ενοχος γι'αυτη. Ειναι εφιαλτικα ασχημο αυτο που γινεται σημερα. Ολοι εχουμε γινει μια μαζα, ενας οχλος, ολοι με τις ιδιες ιδεες, τις ιδιες πεποιθησεις, τα ιδια γουστα, την ιδια μουσικη. Και τους λιγους αυτους που κατεχουν το θαρρος την γνωμης τους, της προσωπικης τους γνωμης, η οποια πηγαζει απο μεσα τους τους κανουμε περα, τους υποττιμουμαι και τους αγνοουμε επειδη θεωρουμε πως ανοικουν εξω απο τον τοιχο μας, επειδη απλως ειναι διαφορετικοι απο μας.
Πρεπει να προσπαθησετε να αποφυγετε τα προτυπα που σας προβαλλει η κοινωνια, τα προτυπα που θεωρουνται απο αλλους αποδεχτα ή σωστα, πρεπει να ανακαλυψετε ποιος πραγματικα ειναι ο εαυτος σας, η δικη σας προσωπικοτητα. Νομιζετε πως ο,τι ακολουθειτε μεχρι σημερα ειναι δικη σας επιλογη, αλλα αν ψαξετε μεσα σας θα καταλαβετε πως οδηγηθηκατε εκει απο αλλους παραγοντες, κατι σαν πλυση εγκεφαλου, παρα με την δικη σας θεληση. Και οταν βρειτε επιτελους ποιοι ειστε μπορει και να τρομαξετε, και να αμφιβαλετε, και το απορριψετε γιατι τελικα θα δειτε εναν πολυ διαφορετικο ανθρωπο απο αυτον που συνηθισατε, που πιστεψατε πως εισασταν. Αυτος ο διαφορετικος ανθρωπος θα ειναι τελικα ο αυθεντικος. Πιθανον ομως να μην σας αποδεχτει κανεις, επειδη σημερα κανεις δεν αποδεχεται το αληθινο, ή τρομαζει, ή το αγνοει βρισκοντας το ανιαρο και λιτο. Θα υπαρξουν ομως ατομα που με ιδιαιτεροτητες κι αυτα θα σε καταλαβουν και θα σε αποδεχτουν, γιατι εχουν μαθει να αποδεχονται την αληθεια. Οπως και να χει, αλλαξε για τον εαυτο σου, και οταν λεω αλλαξε δεν εννοω σε κατι καινουριο, αλλα πισω σε αυτο που πραγματικα εισαι, αποδεξου και μεινε ο εαυτος σου για σενα. Ακομα και να μην πετυχεις στην ζωη σου, θα εχεις καταφερει ενα πραγμα, αυτο που αν και οσοι πετυχαν, δεν το καταφεραν ποτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου